Ποιός είναι ο "θυσαυρός" ενός οίκου τελετών;
Ο κλασικός λόγος του Russell Conwell “Acres of Diamonds” μιλάει για έναν άντρα από την Μέση Ανατολή, τον Ali Hafed.
To όνειρο του οποίου, ήταν να βρει διαμάντια. Το ήθελε τόσο πολύ που πούλησε την μικρή του φάρμα, παράτησε την οικογένειά του και ξεκίνησε ένα κυνήγι θησαυρού που τον ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο χωρίς ωστόσο να καταφέρει να βρει πουθενά τα διαμάντια που ονειρευόταν και στο τέλος πέθανε φτωχός και μόνος.
Λίγο μετά το θάνατό του, ο άνθρωπος που αγόρασε την φάρμα του Ali Hafed, κατά λάθος ανακάλυψε ότι από κάτω από τη φάρμα κρυβόταν “το πιο μεγάλο ορυχείο διαμαντιών στην ιστορία της ανθρωπότητας”.
Το νόημα και η τραγική ειρωνεία αυτής της ιστορίας είναι ότι πριν αναζητήσουμε αλλού τους “θησαυρούς” πρέπει πρώτα να κοιτάξουμε στο δικό μας σπίτι. Μπορεί να έχουμε ήδη το θησαυρό που ψάχνουμε κάτω από τη μύτη μας. Η ιστορία φυσικά είναι μεταφορική, αφού ο κόσμος συνηθίζει να επικεντρώνεται σε αυτά που θέλει και όχι σε αυτά που έχει ήδη.
Εκτός από την ανθρώπινη φύση όμως, έτσι λειτουργούν και μερικοί επιχειρηματίες του κλάδου μας που συγκεντρώνονται αποκλειστικά στο να αποκτήσουν κάθε μέρα νέους πελάτες, αδιαφορώντας για το “ορυχείο διαμαντιών” που βρίσκεται στους ήδη πελάτες τους (τις οικογένειες που έχουν εξυπηρετήσει ήδη).
Ίσως, μια καλή δικαιολογία είναι ο χρόνος ή απλά η συνήθεια, αλλά οι περισσότεροι σταματάνε να σκέφτονται την κηδεία του χθες και ασχολούνται ολοκληρωτικά με την κηδεία του σήμερα.
Με το που έρθει μια καινούργια οικογένεια, υποσυνείδητα πέφτει η αξία των παλιών..
Με το που κατακτήσεις μια ωραία γυναίκα ή έναν ωραίο άντρα, χάνεται ένα μεγάλο μέρος του ενδιαφέροντος. Έτσι είναι η φύση μας. Αχάριστη.
Αλλά αν θέλουμε να γίνουμε επιτυχημένοι και ευτυχισμένοι πρέπει να μάθουμε να ελέγχουμε την φύση μας και να εκτιμάμε αυτά που έχουμε. Αυτή είναι άλλωστε η βασική διαφορά που έχουμε από τα ζώα.
Σαν επαγγελματίες στον κλάδο του θανάτου, σας συμφέρει (και είναι και το σωστό) να στέκεστε δίπλα σε έναν άνθρωπο ή μια οικογένεια σε όλα τα στάδια του πένθους..
Με το να αντιμετωπίζετε τις νέες κηδείες σαν one night stand χάνετε την ευκαιρία να δείξετε την ευγνωμοσύνη σας σε αυτούς τους ανθρώπους και να καλλιεργήσετε μαζί τους μια βαθύτερη και μακροχρόνια σχέση.
Ένας πραγματικός φίλος είναι δίπλα σου στα δύσκολα.
Διακριτικά και επαγγελματικά αυτό πρέπει να κάνετε. Να συνεχίσετε να είστε δίπλα σε μια οικογένεια κρατώντας επικοινωνία ακόμα και μετά το τέλος των οικονομικών συναλλαγών. Για όσο χρειαστεί.
Στην τελική αυτό που κάνει την πραγματική διαφορά στο επάγγελμα δεν είναι οι φθηνές τιμές, αλλά η ικανότητα να καλλιεργείτε ανθρώπινες σχέσεις που αντέχουν στο χρονο.
